کاندوم

کاندوم به عنوان پوششی مناسب جهت ارتباط مستقیم آلت مردانه با آلت جنس مخالف ساخته شده است. کاندوم حالت کشسان دارد و از ورود اسپرم به آلت زنانه جلوگیری می کند. ماجرای اختراع کاندوم به هزارسال پیش از میلاد مسیح بر می گردد، که در آن زمان انسانها با استفاده از کاغذهای ابریشمی روغن اندود شده، اقدام به جلوگیری می کردند. ولی داستان ساخت و تولید کاندوم در اروپا ماجرای جالب تر و شنیدنی تری دارد. در قرن شانزدهم میلادی، پس از آنکه بیماری سفلیس بر اثر آمیزش جنسی همه گیر شد. پرشکان به فکر راهکاری برای جلوگیری از بیماری سفلیس از طریق آمیزش جنسی افتادند. در آن زمان پزشکی ایتالیایی به نام گابریل فالوپیو، استفاده از کیسه چندلایه پارچه‌ای خیسانده شده در محلولی از نمک یا گیاهان دارویی را برای مردان علاقه‌مند به آمیزش جنسی توصیه کرد و پس از آن پزشکان و کارخانجات محصولات آرایشی بهداشتی اقدام به ابداع و ایجاد تغییرات در این نوع کاندوم را آغاز کردند و توانستند کاندوم های پلاستیکی بسازند. که عمر این نوع کاندوم های پلاستیکی تنها سه ماه بود والبته قابلیت استفاده برای چند بار را داشتند که این کار به دلیل مسائل بهداشتی و بیماری های مراقبتی بسیا پرریسک به شمار می رفت.اختراع لاتکس در دهه 1920، تحول بزرگی در صنعت ساخت کاندوم در دنیا بود. این نوع کاندوم ها بسیار مستحکم تر و در عین حال نازکتر از کاندوم های پلاستیکی بودند و انقضای پنح ساله کاندوم های لاتکس خود به تنهایی نقطه قوتی در برابر کاندوم های پلاستیکی به شمار می رفت. و مهم تر از همه اینکه این نوع کاندوم ها یکبار مصرف بودند. پس از اختراع قرص های بارداری، فروش کاندوم در دنیا دچار افت زیادی شد. اما در دهه 1980 فروش کاندوم به دلیل شیوع بیماری ایدز به اوج خود رسید.

1- کاندوم از انتقال بیماری های مراقبتی مانند: ایدز، سفلیس، سوزاک، هپاتیت و بیماری های عفونتی جلوگیری می کند.
2- استفاده از کاندوم احتمال ابتلا به سرطان رحم را در زنان تا حد امکان کاهش می دهد که به علت مسدود کردن انتقال HPV می باشد .
3- در مردانی که دچار زودانزالی یا تحریک پذیری بالا هستند، تحریک پذیری را تا حدی کاهش داده و موجب تاخیر در انزال می شود.

هم کاندوم های زنانه و مردانه از انتقال بیماری های مراقبتی جلوگیری می کنند که خود می تواند باعث سلامت بیشتر باشد.