تغيير ماهيت آلاينده هاي معدني در فرآيند توليد کمپوست

اضافه کردن برخي از فلزات سنگين يا ترکيبات حاوي آنها (آرسنيک، کبالت، مس، آهن، منگنز، سلنيم و روي) به جيره غذايي ماکيان توليد گوشت و تخم مرغ آنها را افزايش مي دهد (توفت و نيکولاس، 1991). تغذيه دام ها و طيور با اين فلزات باعث افزايش غلظت آنها در فضولات اين جانوران مي شود. تيمار کودهاي مرغي با سولفات آلومينيم ميزان شست و شوي آرسنيک، مس، اهن و روي را از کرت ها کوددهي شده با کود مرغي در مقايسه با تيمار شاهد کاهش مي دهد (موور و همکاران، 1998). سولفات آلومينيم همچنين از تصعيد آمونياک از کودهاي مرغي جلوگيري مي کند (موور و همکاران 1996). تيمار کودهاي دامي با سولفات آلومينيم احتمالاً قابليت سودمندي زيستي فلزات سنگين و تصعيد آمونياک از آنها را کاهش مي دهد. در کودهاي دامي تازه و کمپوست، بعضي از فلزات مانند مس با ترکيبات آلي متصل مي شوند (بواکو و همکاران، 1994). طبق گزارش همسو و لو (1999) شست و شوي منگنز، مس و روي از کود خوک به سبب پيوند با مواد آلي کم است ولي شست و شوي مس در کمپوست نارس نسبتاً زياد است. برخي از اين تفاوت ها مربوط به pHاست، به طوري که غلظت شکل هاي روي و منگنز قابل عصاره گيري توسط DTPA در کمپوست هاي با pH قليايي اندک است (بارکر و برسيون، 2002). با وجود اين، در لجن فاضلاب پايدار و قليايي، شست و شوي فلزات زياد است و علت آن حل شدن مواد آلي در شرايط قليايي است (مک بيرد، 1998). با امتزاج آهک با لجن فاضلاب و توليد کمپوست از ان ميزان مس، روي، منگنز و نيکل قابل عصاره گيري کاهش مي يابد، هر چند ممکن است اضافه کردن آهک باعث تنزل س رعت توليد کمپوست شود (فانگ و ونگ، 1999). افزودن آهک به ميزان 1% در توليد کمپوست از لجن فاضلاب، توصيه مي شود (پتروزلي، 1969). جياواتي و همکاران (1993) گزارش کرده اند که با افزايش pH کمپوست، قابليت سودمندي عناصر سنگين کاهش مي يابد.
در تحقيق هوانگ و همکاران (2005) در مورد قابليت استفاده زيستي عناصر سنگين در دوره هوموسي شدن کمپوست کود خوک، مشاهده شد که اضافه کردن خاک اره به کود خوک در حد معني داري مقدار کل عناصر سنگين را در کمپوست کاهش مي دهد و علت آن اثر رقا است ولي يک روند افزايش تدريجي و اندک در غلظت کل مس و روي مشاهده شد که به دليل کاهش وزن مواد در حين فرآيند توليد کمپوست بر اثر خروج کربن است. درفرآيند توليد کمپوست، مقدار روي و مس قابل استخراج با DTPA و گونه هاي يوني کاهش مي يابد. کمپوست شدن همراه با کاهش درصد شکل هاي محلول در آب، تبادلي، کربنات هاي مس و روي و اکسيدهاي آهن و منگنز حاوي عناصر مس و روي است. به نظر مي رسد کمپوست شدن مخلوط خاک اره و کود خوک باعث کاهش پويايي بالقوه و قابليت سودمندي زيستي برخي از عناصر سنگين مي شود. در اين فرآيند، توزيع مس در جزء اسيد هيوميک و توزيع روي در جزء اسيد فولويک افزايش يافته ولي مقدار شکل هاي ترکيب يا فته اين عناصر با اسيدهاي هيوميک و فولويک تغيير چنداني پيدا نمي کند. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد که قابليت سودمندي زيستي مس و روي به نسبت اسيدهاي هيوميک به اسيدهاي فولويک بستگي دارد وهر دو عنصرتمايل متفاوتي براي ايجاد پيوند با اسيدهاي هيوميک و فولويک نشان مي دهند. حضور اسيدهاي هيوميک قابليت سودمندي مس را کاهش مي دهد در حالي که اسيدهاي فولويک پيوند محکمتري با روي برقرار مي کنند.
پليمرهاي سيليس ممکن است از طريق ضايعات حاصل از صنايع و مصارف خانگي وارد لجن فاضلاب شهري شوند. اين پليمر ها (پلي دي متيل سيليکون) در طول فرآيند کمپوست تجزيه نمي شوند ولي درفرآيند توليد کمپوست نيز ايجاد اشکال نمي کنند (اسميت و همکاران، 1998). اين ترکيبات در خاک به خوبي تجزيه مي شوند (لهمن و همکاران، 1996).