مزایای ورمی کمپوست

مزاياي ورمي كمپوست
‏ضایعات آلی به سرعت توسط کرم های خاکی خرده ریز و تجزیه می شوند و محصول فرایند موادی است پایدار، غیرسمی و با ساختمان مناسب که ارزشی اقتصادی زیادي دارد و مي توان از آن به عنوان ماده بهساز خاک برای پروراندن گیاهان استفاده نمود. ورمی کمپوست مواد شبيه به پیت با ساختمان، تهویه، تخلخل و زهکشی مناسب است. سیستم های با فناوری ساده، متوسط و پیشرفته برای تولید ورمی کمپوست در دسترس می باشد. سیستم های با فناوری ساده می تواند به راحتی برای مزارع و دامپروری های کوچك سازگار باسند. ورمی کمپوست موازنه مناسبی از عناصر غذا یی را دارد و می تواند به عنوان کود کامل مصرف شود. ورمی کمپوست داراي بافت بهتر، خصوصیات اصلاح کنندگی خاک مناسبتر و درصد پتاسیم، فسفر و نیتروژن بیشتری است. ورمی کمپوست همچنین خصوصیات كنترل کنندگی بیماری های گیاهی را دارد (ادواردز، 1998 ‏).

جدول 2-4- مقايسه دو فرآيند توليد کمپومست و ورمی کمپوسث (وانا، 1994)

در فرآيند تولید ورمی کمپوست در مقایسه با کمپوست، كاهش بیشتری در چگالی ضایعات آلی مشاهده می شود. خصوصیات مهم در دو فرایند کمپوست و ورمی کمپوست در جدول 2-4 ‏با هم مقایسه شده است.
‏تحقیقات اولیه نشان داده است که در طول فرآیند تولید ورمی کمپوست جمعیت ریزجانداران بیماری زا به مقدار بیشتری کاهش می یابد و بعد از 60 روز فعالیت کرم های خاکی، جمعیت باکتری مای کلی فرم از g/ MPN به صفر و مقدار باکتری های سالمونلا از g/ MPN 3 به g / MPN‏ رسیده است (دومینگوز و همکاران، 1997‏). همچنین به دلیل فرآیندهاي هوازی تجزیه، معدنی شدن نیتروژن آلی در ورمی کمپوست سریعتر از روش های متداول تهیه کمپوست صورت می گیرد و در تیمار با کرم های خاکی میزان نیترات سازی 65-50% بیشتر است.
‏فرآيند هوموسی شدن که معمولا در طول دوره بلوغ کمپوست صورت می گیرد، در ورمی کمپومست سریعتر و بیشتر انجام می گیرد و درصد کربن در ساختمان اسیدهای هیومیک نسبت به اسیدهای فولویک افزایش می یابد ‏(امبا، 1996‏). میزان ترکیبات هوموسی در ورمی کمپوست 60-40% بیشتر از کمپوست است (دومینگوز و همکاران، 1997‏). کاهش قابلیت سودمندیی زيستی فلزات سنگین و حضور ترکیبات شبه هورمونی که سرعت رشد گیاهان را افزایش می دهند از دیگر مزایای ورمی کمپوست به شمار می رود. با وجود اینکه مقدار کل برخی از فلزات سنگین مانند ‏مس و روی در ورمی کمپوست بر اثر خروج کربن در هنگام تجزیه مواد افزایش می یابد، قابلیت سودمندیی زبستی آنها کاهش می یابد (دومینگوز و همکاران، 1997‏). وجود ترکیبات شبه هورمونی را محققان زیادی گزارش کرده اند (کاساناوهد سانفیلیپو، 1990؛ چن آويد، 1990؛ آتيه و همکاران، a 2002؛ آرانکون و همكاران، 2003).